10
Indien wy seggen dat wy niet gesondight en hebben, soo 39 maken wy hem tot een leugenaer, ende 40 sijn woort en is niet in ons.
|
-
1
- Namelick, der scheppinge, D. van alle eeuwigheyt. siet Mich. 5.1. Ioa. 1. vers 1. waer mede de Goddelicke nature Christi beschreven wort: gelijck met de volgende woorden sijne menschelicke nature, na welcke hy gehoort, gesien, ende getast is, ende in dewelcke hy oock door mirakelen ende andersins sijne heerlickheyt somwijlen heeft geopenbaert.
-
b
- Ioan. 1.14. 2.Petr. 1.16.
-
2
- Dat seght meer als gesien: want dat geschiet dickwils ter loop, maer het gene men aenschouwt daer op let men met aendacht.
-
c
- Luce 24.39. Ioan. 20.27.
-
3
- D. van den Heere Iesu Christo, die het Woort van desen Apostel genaemt wort, Ioan. cap. 1. versen 1, 14. 1.Ioan. 5.7. Apoc. 19.13. Siet de aenteeckeninge op Ioan. 1.1.
-
4
- Dese tijtel wort het Woort, dat is, den Sone Godts, toegeschreven, om dat hy dat eeuwigh levende wesen Godts in hemselven heeft, ende den schepselen het leven geeft, ende ons het eeuwige leven niet alleen heeft verkondight, maer oock verworven heeft, ende mededeelt. Siet Ioan. cap. 1. vers 4. ende cap. 14. vers 6.
-
5
- Gr. ende: gelijck oock Cap. 3. vers 4.
-
6
- Dat is, de Sone Godts: die oock het leven genaemt wort, Ioan. cap. 1. vers 4. ende 14.6.
-
7
- Namelick, in den vleesche, gelijck Paulus spreeckt, 1.Timoth. 3.16.
-
8
- Namelick, Apostelen hebben het Woort, Dat is, den Sone Godts gesien in sijne aengenomene menschelicke nature. Een wijse van spreken van den persoon Christi gebruyckelick, als van sijnen geheelen persoon van de eene nature benaemt, geseght wort het gene alleen na de andere nature moet verstaen worden. Siet dergelijcke Ioan. cap. 3. vers 13. Actor. cap. 20. vers 28. ende hier vers 7.
-
9
- Dat is, Christum, die van eeuwigheyt leeft, ende den autheur ende gever is des eeuwigen levens, gelijck hy te voren oock het Leven genaemt wort, vers 2.
-
10
- Dat is, gelijck Ioannes spreeckt in sijn Euangelio, Ioan. cap. 1. vers 1. dat by Godt was. Siet de verklaringe aldaer.
-
11
- Namelick, sijnen Apostelen, die hy tot sijne getuygen hadde verkoren ende beroepen, ende haer gegeven te verstaen de verborgentheden des Koninckrijcks Godts. Siet Matth. cap. 13. vers 11. Actor. 1.8. ende 2.32.
-
12
- Apostelen Christi ende alle andere geloovige met malkanderen, vers 7.
-
13
- Namelick, aen alle de geestelicke weldaden die Christus ons heeft verworven, ende die in den Euangelio worden verkondight.
-
14
- Namel. die wy geloovige gesamentlick hebben.
-
16
- Namelick, die nu met ons door Christum versoent is, ende ons sijner hemelscher goederen deelachtigh maeckt.
-
17
- Namelick, door den geloove deelachtigh wordende aen sijne gerechtigheyt ende heerlickheyt. Eude ’t blijckt dat de Apostel hier spreeckt van eene geestelicke gemeynschap die wy met Christo hebben.
-
18
- Namelick, die door de predicatie des Euangeliums, ende de werckinge des Heyligen Geests in uwe herten alreede ontsteken is, Rom. 14.17.
-
19
- D. hier meer ende meer toeneme, ende hier namaels volmaeckt zy. Siet Ioan. c. 15. vers 11. ende 16.24.
-
20
- Gr. epangelia. Welck woort meest beteeckent belofte: doch wort hier wel so bequamelick overgeset verkondinge: om dat het gene volght, niet soo seer een belofte als wel een verkondinge vervat.
-
d
- Ioan. 1.9. ende 8.12. ende 9.5. ende 12.35, 36.
-
22
- Namelick, soo in hemselven met sijn verstant alles klaerlick wetende, ende in sijnen wille geheel suyver ende heyligh zijnde: als oock om dat hy de menschen verlicht door sijnen Geest, Ioan. 1.4.
-
23
- Namel. van eenige onwetenheyt, dwalinge, ofte onheyligheyt.
-
24
- Namel. van onwetenheyt, dwalingen, onheyligheyt ende sonden, die wercken der duysternisse zijn, Ephes. 5.11.
-
25
- Namel. alsoo dat de sonde over ons soude heerschen, Rom. 6.12, 14, 17, 20.
-
26
- D. seggen de waerheyt niet, overmits Godt de soodanige sijne gemeynschap niet en heeft belooft, ende de gene die waerlick in de gemeynschap Godts zijn, niet en wandelen in de duysternisse, 1.Ioan. cap. 3. vers 9. want het licht ende de duysternisse en hebben geen gemeynschap met malkanderen, 2.Corinth. 6. vers 14.
-
27
- Dat is, en handelen niet oprechtelick, Ioan. cap. 3. vers 21.
-
28
- Dat is, niet alleen in de ware kennisse des Euangeliums, maer oock in ware reynigheyt ende heyligheyt des levens.
-
29
- Dat is, wy geloovige onder malkanderen ende gesamentlick met Godt ende sijnen Sone, vers 3. Ofte, wy met Godt, ende Godt met ons.
-
e
- Hebr. 9.14. 1.Petr. 1.19. Apocal. 1.5.
-
30
- Dit doet de Apostel daer by om te toonen dat ons wandelen in het licht niet een verdienende ofte werckende oorsake van dese onse gemeynschap met Godt en is, maer een vrucht ende kenteecken der selve. Alsoo Christus de Sone Godts deselve te wege gebracht heeft door sijn bloet, D. bloedigh lijden ende sterven, ons met Godt daer door versoenende ende vereenigende.
-
31
- Dat doet de Apostel daer by om daer mede uyt te drucken de weerdigheyt van de verdienste Christi: gelijck Actor. cap. 20. vers 28.
-
32
- Namelick, wech nemende van ons de schult ende straffe der sonden door de weldaet der rechtveerdighmakinge, ende de smetten der sonde ofte verdorventheyt door de weldaet der wedergeboorte, die in dit leven haer begin heeft, ende hier namaels oock sal volkomen zijn.
-
33
- Namel. soo aengeborene als dadelicke, soo groote als kleyne.
-
f
- 1.Reg. 8.46. 2.Paral. 6.36. Iob 9.2. Psalm 143.2. Proverb. 20.9. Eccles. 7.20.
-
34
- Namelick, van den rechten wegh die tot de saligheyt leydet.
-
35
- Dat is, Godts woort, het welck de waerheyt genaemt wort, Ioan. cap. 17. vers 17. ende doorgaens anders leert. Ofte, sulcke meeninge ofte inbeeldinge bestaet in onwaerheyt.
-
g
- Psalm 32.5. Prov. 28.13.
-
36
- Namelick, voor Godt, met waer berouw ende beteringe.
-
37
- Namelick, in sijne beloften, die hy de boetveerdige sondaren gedaen heeft.
-
38
- Dat is, niet dat de belijdenisse der sonden na de rechtveerdigheyt Godts, de vergevinge der sonden soude verdienen, maer dit woort verklaert het voorgaende, alsoo de rechtveerdigheyt vereyscht, dat yemant volbrenght het gene hy belooft heeft. Siet Psalm 143.1. 2.Petr. 1.1.
-
39
- Namelick, soo veel in ons is: dat is, beschuldigen hem van leugen, alsoo hy in sijn woort anders getuyght.
-
40
- D. de waerheyt: Namelick, die Godt in sijn woort voorstelt, gelijck hy spreeckt vers 8.
|