| |
| |
| |
1 Christus waerschouwt voor ergernisse. 3 Leert dat men sijnen broeder soo dickwils vergeven moet, als hy leetwesen heeft. 5 De discipelen bidden om vermeerderinge des geloofs, welckes kracht hy beschrijft. 7 Door de gelijckenisse van een dienstknecht komende van den acker verklaert hy, dat men voor Godt niet en verdient, als men doet dat men schuldigh is. 11 Hy reynight tien melaetsche, van welke maer een danckbaer is. 20 Leert hoedanigh de komste van sijn Koninckrijck sal zijn. 26 Beschrijft de laetste tijden, welcke hy vergelijckt met de tijden van Noë ende Lot.
| |
1
a ENde hy seyde tot de discipelen, 1 Het en kan niet wesen, datter geen ergernissen en komen: doch wee [hem] door welcken sy komen.
| |
2
Het soude hem 2 nutter zijn, dat eenen meulensteen om sijnen hals gedaen ware, ende hy in de zee geworpen, dan dat hy een van dese 3 kleyne soude ergeren.
| |
3
Wacht u selven. b Ende indien uw’ broeder tegen u sondight, soo bestraft hem: ende 4 indien het hem leet is, soo vergeeft het hem.
| |
4
c Ende indien hy 5 sevenmael ’s daeghs tegen u sondight, ende seven mael ’s daeghs tot u wederkeert, seggende, Het is my leet, soo sult ghy het hem vergeven.
| |
5
Ende de Apostelen seyden tot den Heere, Vermeerdert ons het geloove.
| |
6
Ende de Heere seyde, d Soo ghy een geloove haddet 6 als een mostaertzaet, ghy soudet tegen desen 7 moerbesieboom seggen, Wort 8 ontwortelt, ende in de zee geplant: ende hy soude u gehoorsaem zijn.
| |
7
Ende wie van u heeft eenen 9 dienstknecht ploegende ofte [de beesten] hoedende, die tot hem, als hy van den acker inkomt, terstont sal seggen, Komt by, ende sit aen?
| |
8
Maer sal hy niet tot hem seggen, | |
| |
Bereyt dat ick t’avont sal eten, ende 10 omgordt u ende dient my, tot dat ick sal gegeten ende gedroncken hebben: ende eet ende drinckt ghy daer na?
| |
9
11 Danckt hy oock den selven dienstknecht, om dat hy gedaen heeft, het gene hem bevolen was? Ick meyne, neen.
| |
10
Alsoo oock ghy, wanneer ghy sult gedaen hebben al het gene u bevolgen is, soo seght, Wy zijn 12 onnutte dienstknechten, want wy hebben [maer] gedaen het gene wy schuldigh waren te doen.
| |
11
Ende het geschiedde, als hy na Ierusalem reysde, dat hy door ’t midden 13 van Samarien ende Galileen gingh.
| |
12
Ende als hy in een seker vleck quam, ontmoetteden hem tien melaetsche mannen, welcke stonden 14 van verre.
| |
13
Ende sy verhieven [hare] stemme, seggende, Iesu, 15 Meester, ontfermt u onser.
| |
14
Ende als hyse sagh, seyde hy tot haer, Gaet henen ende 16 vertoont u selven e den Priesteren. Ende het geschiedde terwijle sy henen gingen, dat sy gereynight wierden.
| |
15
Ende een van haer siende dat hy genesen was, keerde wederom, met grooter stemme Godt verheerlickende.
| |
16
Ende hy viel op het aengesicht voor sijne voeten, hem danckende: ende deselve was een Samaritaen.
| |
17
Ende Iesus antwoordende seyde, En zijn niet de tien gereynight geworden? Ende waer zijn de negen?
| |
18
En zijnder geene gevonden die weder keeren, om Godt eere te geven, dan dese 17 vreemdelingh?
| |
19
Ende hy seyde tot hem, Staet op, ende gaet henen: uw’ geloove heeft u behouden.
| |
20
Ende gevraeght zijnde vande Pharizeen, wanneer het Koninckrijcke Godts komen soude, heeft hy haer geantwoort ende geseght, Het Koninckrijcke Godts en komt niet 18 met uyterlick gelaet.
| |
21
Noch men en sal niet seggen, f Siet hier, ofte siet daer: Want siet het Koninckrijcke Godts is 19 binnen u-lieden.
| |
22
Ende hy seyde tot de discipelen, Daer sullen dagen komen, wanneer ghy sult begeeren 20 eenen der dagen van den Sone des menschen te sien, ende ghy en sult [dien] niet sien.
| |
23
g Ende sy sullen tot u seggen, Siet hier, ofte siet daer is hy, en gaet niet henen, noch en volght niet.
| |
24
Want gelijck de blicksem, die van het een [eynde] onder den hemel blicksemt, tot het ander onder den hemel schijnt, alsoo sal oock de Sone des menschen wesen 21 in sijnen dagh.
| |
25
h Maer eerst moet hy veel lijden, ende 22 verworpen worden van 23 dit geslachte.
| |
26
i Ende gelijck het geschiet is in de dagen van Noë, alsoo sal het oock zijn in de dagen des Soons des menschen.
| |
27
24 Sy aten, sy droncken, 25 sy namen ten houwelicke, 26 sy wierden ten houwelicke gegeven, tot den dagh op welcken Noë in de Arke gingh, ende de Suntvloet quam, ende verderfse alle.
| |
28
Desgelijcks oock, gelijck ’t geschiedde in de dagen Lots, sy aten, sy droncken, sy kochten, sy verkochten, sy planteden, sy bouwden:
| |
29
k Maer op welcken dagh Lot van Sodoma uytgingh, regende het vyer ende sulpher van den hemel, ende verderfse alle. [kolom]
| |
30
Even alsoo sal het zijn 27 in den dagh, op welcken de Sone des menschen 28 geopenbaert sal worden.
| |
31
In dien selven dagh, wie op het dack sal zijn, ende 29 sijnen huysraet in huys, die en kome niet af, om den selven wech te nemen: Ende wie op den acker zijn sal, die en keere desgelijcks niet na het gene dat achter is.
| |
32
l 30 Gedenckt aen het wijf Lots.
| |
33
m Soo wie sijn 31 leven sal soecken te behouden, die sal het verliesen, ende soo wie het selve sal verliesen, die sal het 32 in ’t leven behouden.
| |
34
n Ick segge u, in dien 33 nacht sullen twee op een bedde zijn: de een sal 34 aengenomen, ende de ander sal 35 verlaten worden.
| |
35
Twee [vrouwen] sullen t’samen 36 malen: de eene sal aengenomen, ende de andere sal verlaten worden.
| |
36
Twee sullen op den acker zijn, de een sal aengenomen, ende de ander sal verlaten worden.
| |
37
Ende sy antwoordden ende seyden tot hem, Waer Heere? Ende hy seyde tot haer, o 37 Waer het lichaem is, aldaer sullen de arenden vergadert worden.
|
-
a
- Matth. 18.7. Marc. 9.42.
-
1
- Gr. het is ongebeurlick, Dat is, het en kan niet gebeuren. Siet hier van Matth. 18.7.
-
2
- Gr. het is hem nut, D. het ware minder quaet voor hem, dat hem die straffe aengedaen ware, eer hy ergernisse soude geven, dan dat hy na gegevene ergernisse met de eeuwige doot soude gestraft worden, gelijck Christus hier dreyght.
-
3
- Dat is, oock de geringhste onder de geloovige. Siet Matth. 18.6.
-
b
- Levit. 19.17. Proverb. 17.10. Matth. 18.15. Iacob. 5.19.
-
4
- Gr. indien hy hem bekeert, Dat is, sijn schult bekent ende vergevinge begeert. Waer mede nochtans Christus niet en wil seggen, dat men die niet en sal vergeven, die sulcks noch niet en doen. Want hy anders met sijn exempel geleert heeft, Luce 23.34. gelijck oock Stephanus gedaen heeft, Actor. 7. vers 60. ende Paulus, 1.Cor. 4.12.
-
5
- D. dickmael, gelijck Psalm 119.164. Proverb. 24. vers 16.
-
d
- Matth. 17.20. ende 21.21. Marc. 11.23.
-
6
- D. al waer het oock seer kleyn, als het maer oprecht is. Siet Matth. 17.20.
-
7
- Gr. Sycaminos, welcke een soorte is van een moerbesieboom, ofte als sommige meynen, van een vijgeboom.
-
8
- D. met de wortel uytgetrocken, ofte uytgeroeyt.
-
9
- D. een slave, ofte lijf-eygen, die sijnen heere alles schuldigh is, wat hy doen kan.
-
10
- Namel. na de wijse van die landen, daer men lange kleederen droegh. Siet Luce 12.37.
-
11
- Dat is, weet hy hem dat oock danck, als of hy daer door in hem gehouden ware?
-
12
- Dat is, die onsen Heere geen nut, ofte profijt toe en brengen, Rom. 11. vers 35. Hoewel daer niemant en is die doet selfs het gene hy schuldigh is, 1.Reg. cap. 8. vers 46. Iob 9. vers 3. Matth. 6.12.
-
13
- Dat is, van het lant, waer van de stadt Samarien de hooftstadt was. Want van Galileen na Ierusalem was de naeste wegh door het lant van Samarien.
-
14
- Dat is, buyten het volck, volgens de wet Numer. 5. vers 2.
-
16
- De oorsake hier van siet Matth. 8. vers 4.
-
e
- Levit. 13.2. ende 14.2. Matth. 8.4. Luce 5.14.
-
17
- D. die van een ander, als van het Iodische geslachte is. Want de Samaritanen waren van de Heydenen gesproten, 2.Reg. 17.24.
-
18
- Gr. met waerneminge, D. in sulcker voegen, dat het te voren kan gemerckt worden, gelijck het toegaet in de komste van wereltsche Princen, die om den grooten uyterlicken pracht te voren konnen waergenomen, ende verwacht worden.
-
f
- Matth. 24.23. Marc. 13.21. Luce 21.7, 8.
-
19
- Of, in het midden van u. Het welck verstaen kan worden, ofte van de Ioden in het gemeyn, overmits de Messias nu midden onder haer was, Ioan. 1. vers 26. ofte oock van de geloovige onder deselve, in welcker herten hy door sijn woort ende Geest sijn Rijck oprechtede.
-
20
- Namel. om sijne lichamelicke tegenwoordigheyt te genieten, ende uyt sijnen mont selve het woort te hooren.
-
g
- Matth. 24.23. Marc. 13.21.
-
21
- Namel. soo in de snelle verbreydinge des Euangeliums door de geheele werelt, Rom. 10.18. als in sijne laetste toekomste ten oordeele, 1.Cor. 15.52. 2.Petr. 3.10.
-
h
- Matth. 16.21. ende 17.22. ende 20.18. Marc. 8.31. ende 9.31. ende 10.33. Luce 9.22. ende 18.31. ende 24.6, 7.
-
i
- Genes. 6.2. ende 7.7. Matth. 24.37, 38. 1.Petr. 3.20.
-
24
- D. sy en sorghden nergens anders voor, als voor dese ende dergelijcke wereltsche ofte lichamelicke dingen, sonder te letten op ’t gene voorseght was.
-
26
- Namelick, de vrouwen, ofte dochters.
-
k
- Genes. 19.24. Deuter. 29.23. Iesa. 13.19. Ierem. 50.40. Hose. 11.8. Amos 4.11. Iude vers 7.
-
27
- Namelick, der wrake ende des oordeels, het welck hy sal uytvoeren, soo in het bysonder tegen de Ioden ende de stadt van Ierusalem, als in ’t gemeen over de geheele werelt. Siet Matth. 24.3.
-
30
- Namel. op dat ghy met uwe herten niet te seer en hanght aen de aerdtsche dingen, ende na deselve ommesiende, gelijck sy dede, ghy met haer niet gestraft en wort.
-
m
- Matth. 10.39. ende 16.25. Marc. 8.35. Luce 9.24. Ioan. 12.25.
-
31
- Gr. ziele. siet Matth. 10.39.
-
32
- Gr. levendigh teelen, D. in ’t eeuwige leven behouden.
-
n
- Matth. 24.40, 41. 1.Thessal. 4.17.
-
33
- Namelick, als Christus ten oordeel sal komen.
-
34
- Namelick, van Godt in genade.
-
35
- Namelick, om rechtveerdelick veroordeelt te worden.
-
36
- Siet hier van d’aenteeckeninge op Matth. cap. 24. vers 41.
-
o
- Iob 39.33. Matth. 24.28.
-
37
- Siet hier van de verklaringe, Matth. 24.28.
|