| |
| |
| |
David danckt Godt voor den zegen hem in den krijgh, ende regeeringe des volcks verleent: Belijdende te gelijcke sijne, ende aller menschen nietigheyt: hy bidt dat hem Godt krachtelick verlosse uyt sijne groote benauwtheden, mits beloovende den Heere te sullen loven voor sijne zegeningen.
| |
1
[EEn Psalm] Davids. Gezegent zy de HEERE 1 mijn rotzsteen, a die mijne handen onderwijst ten strijde: mijne vingeren ten oorloge:
| |
2
2 Mijne goedertierenheyt, ende mijne burcht, mijn hoogh vertreck, ende mijn bevrijder 3 voor my: mijn schildt, ende op wien ick my betrouwe: b die mijn volck my 4 onderwerpt.
| |
3
O HEERE, 5 c wat is de mensche, dat ghy hem kent? het kint des menschen, dat ghy het achtet?
| |
4
De d mensche is de ydelheyt gelijck: [kolom] sijne dagen zijn e als een voorby gaende schaduwe.
| |
5
6 f Neyght uwe hemelen, HEERE, ende 7 daelt neder: g raeckt de 8 bergen aen, 9 datse roocken.
| |
6
h 10 Blicksemt blicksem, ende 11 verstroytse: i sent uwe pijlen uyt, ende verdoetse.
| |
7
Steeckt uwe handen 12 van der hooghte uyt: ontsett my, ende ruckt my 13 uyt de groote wateren, uyt de hant 14 der vreemden.
| |
8
Welcker mont leugen spreeckt: ende 15 hare rechter hant is eene rechter hant der valsheyt.
| |
9
O Godt, ick sal u 16 een nieuw liedt singen: met de luyte 17 [ende] het tiensnarigh instrument, sal ick u psalmsingen:
| |
10
Ghy 18 die den Koningen overwinninge geeft: die sijnen knecht David ontsett 19 van den boosen sweerde:
| |
11
Ontsett my en reddet my van de hant der vreemden, welcker mont leugen spreeckt: ende hare rechter hant is eene rechter hant der valsheyt.
| |
12
Op dat onse sonen zijn als planten, 20 welcke groot geworden zijn in hare jeught: onse dochters als 21 hoecksteenen, 22 uytgehouwen na de gelijckenisse van een palleys.
| |
13
Dat onse 23 winckelen vol zijnde, den 24 eenen voorraet na den anderen uytgeven: dat onse kudden 25 by duysenden werpen, [ja] 25 by tien duysenden op onse 26 hoeven vermenighvuldigen.
| |
14
Dat onse ossen 27 welgeladen zijn: dat 28 geen inbreucke, noch 29 geen uytval, 30 noch gekrijsch en zy op onse straten.
| |
15
Welgelucksaligh is ’t volck, dien het 31 alsoo gaet: 32 welgelucksaligh is ’t volck, wiens Godt de HEERE is.
|
-
1
- Siet d’aenteeck. Deuter. 32. op vers 4. ende 2.Sam. 22.2.
-
a
- 2.Sam. 22.35. Psal. 18.35.
-
2
- D. die over my soo goedertieren is, als de goedertierenheyt selve. Vergel. 2.Sam. 22.2. Siet voorder Psalm 18.3.
-
3
- Dat is, tot mijnen besten.
-
b
- 2.Sam. 22.48. Psalm 18.48.
-
4
- Dat is, onderdanigh maeckt.
-
5
- Als of hy seyde, Als men de elendige ende geringe conditie des menschen vergelijckt met de oneyndelicke Majesteyt Godes: soo moet men sich verwonderen, dat hy sich weerdight te gedencken aen soo eene arme creatuere.
-
c
- Iob 7.17. Psalm 8.5. ende 31.8. Hebr. 2.6.
-
d
- Psalm 39.6. ende 62.10.
-
e
- Iob 8.9. ende 14.2, 3. Psalm 102.12.
-
6
- D. komt my ende u volck te hulpe van den hemel, ende betoont uwe heerlickheyt ende macht tegen onse vyanden. siet 2.Sam. 22.10. Het is menschelicker wijse gesproken.
-
7
- T.w. tot mijne hulpe, ende tot verstooringe uwer vyanden.
-
g
- Psalm 18.8. ende 104.32.
-
8
- Dat is, (na sommiger gevoelen) mijne groote ende geweldige vyanden. Men kan dit oock nemen als een beschrijvinge van de majesteyt ende macht Godts in’t uytvoeren van sijne oordeelen tegen de godtloosen die de vrome verdrucken. Vergelijckt Psalm 104.32, etc.
-
9
- Dat is, datse als roock verdwijnen.
-
h
- 2.Sam. 22.8. Psalm 18.15.
-
10
- Dat is, slaetse ter neder, ende maecktse te schande met uwe Goddelicke ende hemelsche kracht.
-
11
- T.w. die vreemde kinderen, van dewelcke gesproken wort vers 7.
-
12
- D. uyt den hemel, als Psalm 18. vers 17.
-
13
- Dat is, uyt de groote vervolgingen der godtloosen. Siet 2.Sam. cap. 22. op vers 17.
-
14
- Hebr. der kinderen des vreemden, het zy vreemt van de borgerschap Israëls, ofte der gener die in vreemde landen woonden: ofte, der gener die David voor haren Koningh noch niet en wouden kennen, maer hem met Saul vervolghden. siet Psalm 54.5. siet oock d’aent. 2.Sam. 22. op vers 45.
-
15
- Welcke sy geven tot versterckinge harer belofte, alsoo oock vers 11.
-
16
- Siet de aenteeck. Psalm 33. op versen 2, 3.
-
17
- Dit woordeken wort hier ingevoeght, om dat de luyte, ende het tiensnarigh instrument, verscheydene instrumenten zijn, als te sien is Psal. 92. op vers 4.
-
19
- D. van ’t sweert het welck onschuldigh bloet soeckt te vergieten.
-
21
- D. schoon en fraey van lijf en leden, gelijck men de hoecksteenen aen een schoon gebouw, fraey behouwt, besnijt, polijst, en verciert, op dat het van buyten te schoonder schijne in alle mans oogen.
-
22
- T.w. kostelick ende fraey.
-
23
- Verstaet hier die plaetsen daer men den voorraet by een brenght ende bewaert, het zy schueren, kelders, packhuysen of koornsolders, etc. In somma David bidt hier, dat Godt hem ende den Godtsaligen wille zegenen met tijdelicke goederen.
-
24
- Hebr. van spijse tot spijse, Dat is, overvloet van spijse.
-
25
- .25 D. in groote menighte.
-
25
- .25 D. in groote menighte.
-
26
- Of, wijcken. Siet d’aent. Iob 5.10.
-
27
- Vet en vleesigh, D. sterck ende bequaem om lasten te dragen, ende grooten arbeyt te doen: Of, welgeladen, T.w. met jongen, want onder den name van ossen, moet men hier oock de koeijen verstaen, als Deut. 7.13.
-
28
- T.w. der vyanden in onse landen ende steden, om ons goet en vee wech te drijven.
-
29
- T.w. uyt onse steden, om den vyant het geroofde goet ende vee te ontjagen. And. geene uytgaende, T.w. vrouwe, om te klagen ende te krijten.
-
30
- Verstaet dit van krijghsgeschrey, ofte alarm.
-
31
- T.w. gelijck stracks verhaelt is.
-
32
- Als of hy seyde by maniere van verbeteringe der naest-voorgaender spreucke: Ia ick segge, dat voor al gelucksaligh is dat volck, het welck in’t verbont ende genade Godes staet, die de fonteyne aller zegeningen ende gelucksaligheyt is: In welcke sake het hooghste goet gelegen is. Vergelijckt Psalm 4.7, 8. ende 17.14, 15. ende 33.12. ende 65.5.
|