| |
| |
| |
De gemeynte klaeght seer van wegen hare sware elende, biddende om verlossinge uyt deselve, ende haer verquickende in Godes altijtduerende barmhertigheyt, ende in de eeuwige oneyndelicke macht des Heeren, dien sy daer voor belooft te sullen prijsen ende dancken. Ende wort onder de verlossinge van de gevangenisse van Babel, ende herbouwinge van den tempel ende stadt, mede verstaen de verlossinge door Christum, ende beroepinge der Heydenen tot sijne gemeenschap.
| |
1
EEn gebedt 1 des verdruckten, als hy 2 overstelpt is, ende sijne klaghte 3 uytstort voor het aengesichte des HEEREN.
| |
2
O HEERE, hoort mijn gebedt: ende laet mijn geroep tot u komen.
| |
3
4 Verberght u aengesichte niet voor my, neyght uwe oore tot my ten dage mijner benauwtheyt: ten dage als ick roepe, 5 verhoort my haestelick.
| |
4
Want 6 mijne dagen zijn vergaen, a 7 als roock: ende mijne gebeenten zijn uytgebrant 8 als een heert.
| |
5
Mijn herte is geslagen ende verdorret, 9 als gras, [soo] 10 dat ick vergeten hebbe mijn broot te eten.
| |
6
Mijn gebeente kleeft 11 aen mijn vleesch, 12 van wegen de stemme mijnes suchtens.
| |
7
Ick 13 ben een roerdomp der woestijne gelijck geworden, ick ben geworden als een steen-uyl der wildernissen.
| |
8
14 Ick wake, ende ben geworden 15 als een eensame mussche op het dack.
| |
9
16 Mijne vyanden smaden my al den dagh: die [tegen] my 17 rasen, 18 sweeren by my.
| |
10
Want 19 ick ete assche als broot: ende vermenge 20 mijnen dranck met tranen, | |
| |
| |
11
Van 21 wegen uwe verstoortheyt ende uwen grooten toorn: want ghy hebt my verheven, ende my [weder] neder geworpen.
| |
12
22 Mijne dagen zijn 23 als een afgaende schaduwe: ende ick verdorre 24 als gras.
| |
13
Maer ghy HEERE, blijft in eeuwigheyt, ende 25 uwe gedachtenisse van geslachte tot geslachten.
| |
14
Ghy sult opstaen, ghy sult u ontfermen 26 over Zion, want de tijt om haer genadigh te zijn, want de 27 bestemde tijt is gekomen.
| |
15
Want 28 uwe knechten 29 hebben een welgevallen aen hare steenen, ende 30 hebben medelijden met haer 31 gruys.
| |
16
Dan sullen 32 de Heydenen den name des HEEREN vreesen: ende alle Koningen der aerde uwe heerlickheyt.
| |
17
Als de HEERE Zion zal opgebouwt hebben, in sijne heerlickheyt sal verschenen zijn,
| |
18
Hem gewendet sal hebben tot het gebedt 33 des genen die gantsch ontblootet is: ende niet versmaet hebben haerlieder gebedt.
| |
19
34 Dat sal beschreven worden voor het navolgende geslachte, ende het volck 35 dat geschapen sal worden, sal den HEERE loven.
| |
20
Om dat hy 36 uyt de hooghte sijnes Heylighdoms sal hebben nederwaerts gesien: dat de HEERE uyt den hemel 37 op de aerde geschouwt sal hebben.
| |
21
Om het suchten 38 der gevangenen te hooren, om los te maken 39 de kinderen des doots.
| |
22
Op dat men den name des HEEREN vertelle te Zion, ende sijnen lof te Ierusalem.
| |
23
40 Wanneer de volcken t’samen sullen vergadert worden, oock de Koninckrijcken, om den HEERE te dienen.
| |
24
41 Hy heeft mijne kracht 42 op den wegh ter neder gedruckt: 43 mijne dagen heeft hy verkortet.
| |
25
44 Ick seyde, Mijn Godt, 45 en neemt my niet wech in het midden mijner dagen: 46 uwe jaren zijn 47 van geslachte tot geslachte.
| |
26
48 Ghy hebt 49 voormaels d’aerde gegrondet, ende de hemelen zijn ’t werck uwer handen.
| |
27
50 Die sullen vergaen, maer ghy sult staende blijven, ende 51 sy alle sullen als een kleet verouden, b ghy sultse veranderen als een gewaet, ende sy sullen verandert zijn.
| |
28
Maer 52 ghy zijt deselve, ende uwe jaren en sullen niet ge-eyndight worden.
| |
29
53 De kinderen uwer knechten sullen 54 woonen, ende haer zaet sal voor u aengesichte bevestight worden.
[kolom]
|
-
1
- Ofte, voor den bedruckten: Verstaet hier de bedruckte ende elendige gevangene in Babylonien.
-
2
- T.w. met anghst ende schrick. In dese beteeckenisse wort het woort overstelpen oock gebruyckt, Psal. 61.3. ende 77. vers 4. ende 107.5. ende 142.4. en 143. vers 4.
-
3
- D. vrymoedelick ende overvloedelick uyt den gront des herten te kennen geeft.
-
4
- Dat is, en ontreckt my uwe hulpe niet. siet d’aenteeck. Iob 13. op vers 24.
-
5
- Hebr. haest, verhoort my.
-
6
- T.w. de dagen mijnes levens.
-
7
- Anders, in, of, tot roock.
-
8
- Anders, als eenen brant vyers aen den heert. Siet Iob 21. op vers 24.
-
9
- Het welck afgemaeyt zijnde verdrooght, ende het wort hoy.
-
10
- Hy wil seggen, Ick en hebbe geenen lust gehadt mijnen nootdruft te nemen, ofte eenigh voedsel te gebruycken.
-
11
- D. aen mijn vel. Hy wil seggen, Ick ben soo uytgeteert, dat ick maer vel en been hebbe. Siet Iob 19. op vers 20. Thren. 4.8.
-
12
- D. van wegen mijn suchten dat met geluyt ende geschrey dagelicks geschiet.
-
13
- Dat is, ick ben gedrongen alleen ende eensaem te blijven, van alle menschen verlaten zijnde, ende ick sla schrickelick geluyt, gelijck de roerdomp ende de uylen doen, Iob cap. 30. vers 29.
-
14
- Ick en kan niet slapen.
-
15
- Dat is, als een mussche die haer wederpaer verloren heeft.
-
16
- T.w. de Babyloniers, ofte Chaldeen.
-
17
- Siet d’aenteeck. Psalm 5. op vers 6.
-
18
- D. als sy sweeren, dat sy yemant qualick tracteeren sullen, soo dreygen sy, dat sy hem soo sullen africhten, dat hy my sal gelijck worden. Of, sy gebruycken mijnen name tot een formulier van vervloeckinge. Vergel. Num. 5.21. Iesa. 65. vers 15. Ierem. 29.22. met d’aenteeck. And. sweeren tegen my.
-
19
- Hy wil seggen, Dewijle ick rouwe dragende in d’assche ligge, soo gebeurt het dickwils, dat ick assche ete met mijne spijse. And. ick ben soo bedroeft, dat ick niet meer lust noch smaeck in het broot, of andere spijse en vinde, dan of ick assche ate.
-
20
- Hebr. mijne drancken, D. al wat ick drincke.
-
21
- Hebr. van ’t aengesichte uwer verstoortheyt.
-
22
- De dagen mijnes levens.
-
23
- T.w. als de sonne onder gaet: als dan is de schaduwe wel langh uytgestreckt, maer sy en blijft niet lange, alsoo de nacht stracks daer op volght, Psalm 109. vers 23. ende 144.4.
-
25
- T.w. de gedachtenisse uwer heerlicker wercken ende weldaden, die ghy voormaels uwen volcke gedaen ende bewesen hebt. Siet Exod. 3.15. ende Psalm 135.13.
-
26
- D. over u volck, ende de stadt Ierusalem.
-
27
- T.w. de tijt van de seventigh jaren onser gevangenisse, door uwe Propheten voorseyt. Siet 2.Chron. 36. vers 21. Ierem. 25. vers 12. ende 29.10. Dan. 9. versen 2, 24, 25. Immers uyt de laetste woorden deses vers blijckt genoeghsaem, dat desen Psalm beschreven is op het eynde van de Babylonische gevangenisse.
-
28
- D. wy Ioden, Neh. 1.3. ende 2. vers 3. ende 4.2.
-
29
- Dat is, sy sagen seer geerne, dat de stadt van Ierusalem weder opgetimmert werde, ende hebben groote droefheyt daer over, datse tot eenen steenhoop gemaeckt is.
-
30
- D. het doet haer wee, dat de stadt ende de tempel aldus verwoest blijven liggen.
-
31
- Of, steenmul, of, puyne.
-
32
- T.w. die, die de wonderbaerlicke verlossinge uwes volcks, ende de volvoeringe uwer beloften sien sullen.
-
33
- Verstaet hier de arme Ioden, die in de Babylonische gevangenisse waren.
-
34
- T.w. onse verlossinge uyt de Babylonische gevangenisse.
-
35
- D. het volck dat namaels, ofte lange na ons geboren sal worden: doch men mach dit oock verstaen van het volck Israëls, het welck uyt de gevangenisse van Babylonien verlost wordende, gelijck als uyt den stof verweckt, ende van nieuws geschapen soude worden. Siet Psalm 22.32. Ezech. cacp. 37.
-
36
- Dit is genomen van Deut. 26. vers 15. Anders, van sijne heylige hooghte. D. van uyt den hemel.
-
37
- D. op ons, die op de aerde woonen.
-
38
- T.w. die in Babel gevangen zijn. Hebr. des gevangenen, ofte, des gebondenen.
-
39
- Dat is, die ter doot ge-eygent waren, als Psalm 79.11. ende 44.23.
-
40
- D. als Godt uyt de Ioden ende Heydenen een volck maken sal, ende sich een Kercke uyt alle Koninckrijcken der aerde sal versamelen. Siet Actor. 2.5. Ephes. cap. 2. versen 13, 14.
-
42
- T.w. doe ick gevangelick na Babel gevoert wert, daer ick tot noch toe gevangelick ben gebleven.
-
43
- Te weten, de dagen mijnes levens: Alsoo dat onser vele in droeffenisse ende elende gestorven zijn. Siet dergelijcke maniere van spreken Iob 21. vers 21. Siet oock Psalm 55. op vers 24.
-
44
- T.w. als de Heere my druckte op den wegh na Babylonien, vers 24. stellende dese gedachten tegen de vorige tentatie ende vreese van dat ick haest soude sterven.
-
45
- Hebr. En neemt my niet op, T.w. uyt dit leven. Siet d’aenteeck. Iob 36. op vers 20.
-
46
- Hy wil seggen; Heere, dewijle ghy eeuwigh blijft, daerom sal oock uwe Kercke eeuwighlick blijven, ende sy en sal door de vyanden ende vervolgers niet kunnen onderdruckt worden, gelijck hy vers 29. besluyt.
-
47
- Hebr. van geslachte der geslachten.
-
48
- D’Apostel gebruyckt Hebr. 1.10.11, 12. dese woorden, om de Godtheyt Christi te bewijsen, om dat hier de Heere Christus verklaert wort niet alleene te zijn Schepper van alles ende eeuwigh, maer oock een Verlosser ende Salighmaker sijner gemeynte. Siet versen 14, 16, 23, 29. daerom de Apostel in de aengetogene plaetse oock den name, HEERE, uyt het 13. vers wederhaelt zijnde, hem toeschrijft.
-
49
- Hebr. voor het aengesichte, dat is hier te seggen, voormaels, voor henen.
-
50
- T.w. hemel ende aerde, Hebr. 1. versen 10, 11.
-
51
- Te weten, alle de hemelen.
-
52
- T.w. die ghy te voren geweest zijt van eeuwigheyt af: Ende ghy blijft deselve in eeuwigheyt.
-
53
- D. onse kinderen, ofte nakomelingen.
-
54
- D. een vaste wooninge by u hebben, sonder immermeer te veranderen. Of, sy sullen in Zion woonen, vers 22. ende Psalm 69.36, 37.
|